زيربناى حسد، تمايل انسان به کسب امتيازات و کمال است.
براى وصول به اين هدف، انسان با دو پديده مواجه مى‌شود.
براى وصول به اين هدف، انسان با دو پديده مواجه مى‌شود.
اول اينکه اکثر امتيازات و کمالات را در انسان‌هاى ديگر مى‌بيند و براين اساس خواستار آنها براى خود مى‌شود.
دوم اينکه نداشتن يک امتياز و يک صفت کمالى براى خود رنج‌آور است و براى اجتناب از اين رنج بايد دست به اقدامى بزند.
عده‌اى براى رهايى از اين رنج، تلاش براى کسب آن امتياز مى‌کنند.
عده‌اى نيز اين تلاش را براى خود نمى‌پسندند، بلکه زايل‌شدن آن امتياز يا کمال را در ديگران مى‌خواهند.
اين تمايل، حسد ناميده مى‌شود.
عده‌اى نيز اين تلاش را براى خود نمى‌پسندند، بلکه زايل‌شدن آن امتياز يا کمال را در ديگران مى‌خواهند.
اين تمايل، حسد ناميده مى‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر